Er wordt mij vaak gevraagd hoe maak jij toch die dingen en hoe ben je daar ooit aan begonnen….?

Ooit heel lang geleden toen ik nog jong was en werd gevraagd als Yoga docent in een plaats waar ik niet bekent was ging ik vroeg op pad zoals altijd. Ik was toen zeker iemand die altijd te vroeg ergens wilde zijn en dan lekker de tijd nemen en de omgeving verkennen, omdat die mij heel veel verteld over wie er wonen en leven. In mijn wandelen kwam ik langs een winkel die een setje met kwastjes en verf in de etalage had liggen, voor zover ik het zag vandaar was het voor een kind bedoelt met een klein dun doekje er bij. Ik ga nooit een seintje van wie dan ook laten liggen, dus ik heb het gekocht. Nu moet je weten dat ik daarvoor nog nooit wat dan ook maar gedaan had met verf en zeker niet met iets schilderen, maar ja als je oog ergens op valt en je voelt dat je er wat mee moet, dan is het maar zo.

Dus ik een plekje in een parkje opgezocht daar en ben gaan zitten met dat setje. Het was mooi weer en ik ben op de grond gaan zitten in de lotus houding ( toen kon ik die nog helemaal en tot voor kort… en mogelijk als ik mijn laatste blessure weer kwijt ben, nu nog voor de helft….). En automatisch ging ik in een soort van meditatie om mij voor te breiden voor die les die ik later zou gaan geven. Ik kreeg zoals vaak beelden en kleuren door en ook vaak met een soort van verhaaltje er bij, zoals ik die ook doorkreeg als ik consulten gaf. En toen ik merkte dat het weg ging omdat er iemand langs fietste die rare geluiden maakte waarschijnlijk omdat er iemand daar zomaar zat met zijn ogen dicht en in een rare houding en ik weet dat zou mij toen niet moeten hebben storen, maar ik kwam er door los en of het zo moest zijn keek ik gelijk naar dat setje en gelijk was ik die fietser dankbaar voor de abrupte storing die dus ook een seintje was en ik mij bewust er van werd dat ik die twee die dag moest mengen.

De kleuren die ik er voor zag zaten er natuurlijk niet bij en ik begon wat door elkaar te mengen met mijn vingers, want ik wilde die kwastjes nog niet vies maken. Ook maakte ik met mijn vingers daarna als vanzelf vegen en strepen op het doekje zonder die kwastjes te gebruiken en voelde dat ik dicht in de buurt kwam van dat wat ik daarvoor in meditatie gezien had en voelde de warmte in mij doordringen die ik vaak kreeg als ik wist dat het niet van mij kwam en of was, maar dat het een samensmelting was van veel meer…..

Die avond begon ik de les zoals ik die altijd deed, door met de mensen eerst buiten te gaan wandelen en hun, hun eigen omgeving waar zij dus leefden te laten zien, zoals ik die ervaarde….. Dat is totaal vaak anders als dat jij en de meeste hun eigen omgeving zien en voelen. Je kan het vergelijken met dat je naar een super mooie plek ergens ver op de wereld gaat en daar helemaal vol van bent. Dan kom je in eens iemand daar tegen die er geboren is en altijd geleefd heeft en jij verteld die persoon hoe geweldig dat het allemaal is wat jij ziet en ervaart….. Nu geloof mij dat je haast altijd dan mee zal maken dat die je vreemd aan kijkt en je mogelijk uit netheid gelijk geeft, maar totaal er anders tegen aan kijkt en dat is soms maar goed ook anders zouden wij totaal overweldigd worden door alles om ons heen.

Soms is dat juist te veel en moet je leren om je beter af te sluiten voor die dingen en je dus concentreren op iets waardoor je een stukje eigen wereld maakt waar het even rustig is. Sommige mensen noemen dat ook wel mediteren…. Kan het ook zijn echt waar, dus vaak mediteren heel veel mensen zonder dat ze het woord kennen en dat probeerde ik dan die mensen ook uit te leggen.

Terug in de zaal waar de les dus volgens de meeste moest gebeuren zette ik het stukje doek met verf er op achter mij neer en zette muziek op die ik van te voren uitgezocht had voor die avond en legde uit dat wij nu even allemaal gingen proberen te mediteren op dit doekje, omdat ik die doorgekregen had en het hun zou kunnen helpen om even iets totaal anders voor hun ogen en later in hun hoofd te zetten om dichter bij het echte mediteren te komen.

Om het verhaal maar in te korten, aan het einde van de les, kwamen er verschillende bij mij die vroegen of ik voor hun ook zo’n doekje kon maken omdat het heel veel indruk gemaakt had…. Ik probeerde er onderuit te komen en zei ook dat ik totaal niet kon schilderen en nog nooit eerder gedaan had, maar daar namen ze geen genoegen mee en als ik eerlijk ben voelde het ook aan dat verschillende het gewoon niet geloofde wat ik vertelde van dat ik het niet kon.

Ik had beloofd dat ik de volgende lessen iedere keer voor iemand anders er een zou maken en gelijk vroegen ze wat ze daar extra buiten de les om voor moesten betalen omdat ik toch ook kosten ging maken voor doekjes en verf en ik snapte dat het de druk voor hun zou verlagen als ik wel wat vroeg, want anders zou zeker niet iedereen het willen, dus ik stelde een heel klein bedrag voor en gelijk zei iemand dat ze dan zeker dat zou geven en iedereen was het er toen mee eens en ik zat er aan vast.

Op weg naar huis wist ik niet echt goed raad hoe dat nu aan te pakken, maar ik had hun geboorte datums op de lijst staan waarop ze zich aangemeld hadden en dacht bij mijzelf…. Weet je als ik nu net doe of ik ze een consult geef, maar dan in een meditatie…. Dan moeten er toch ook dingen doorkomen en dat was ook zo. Maar toen nog hoe ga je dat doen en dat was ook weer zo leuk, want ik had als kind ooit een schilder op de TV gezien die tegen iedereen zei…. Schilderen dat kan iedereen… Hij deed dat zo mooi en vertelde er vaak wat uit zijn leven bij. Die techniek is eigenlijk in Olie verf alleen word er gezegd, maar ik doe het met alles omdat ik geen schilder ben maar gewoon wat aan knoei….

Een echt en waar verhaaltje waardoor ik dus totaal mijn eigen stijl en eigenlijk helemaal geen stijl heb aangeleerd omdat ik ook nooit heb leren schilderen en ik ben alleen blij dat die waar ik ze allemaal al voor gemaakt heb er blij mee waren en hopelijk nog zijn. Ik heb ongeveer zo’n 800 schilderijen zeker gemaakt waar ik dan ook foto’s van heb, maar het zullen er ook wel meer geweest zijn omdat ik zeker in het begin er nooit foto’s van maakte.

Op deze site en onze prive site staan er honderden op en ook vaak met meerdere plaatjes zodat te zien is hoe dat ze opgebouwd werden. Bij elk schilderij is een consult – toelichting – uitleg geven die natuurlijk alleen bestemd was voor die het bestemd was. Ook heb ik vele schilderijen door de jaren op Facebook gezet met wat teksten er bij, die wel iedereen mocht lezen, maar nooit persoonlijke informatie en of boodschappen.

Als er vragen over dit zijn hoor ik dat natuurlijk van jullie….. MvG Jaocubus

Zie voor meer info: https://www.shihan.eu/schilderij-info-2/